GITARY K.COUNTRY / KASUGA

Dziedzictwo Firmy Kasuga: Filar Japońskiego Lutnictwa

Aby w pełni zrozumieć wartość i znaczenie gitar K.Country, niezbędne jest prześledzenie historii firmy, która je stworzyła. Kasuga Musical Instruments Mfg. Co. Ltd. była jednym z najważniejszych, choć często niedocenianych, filarów japońskiego przemysłu muzycznego XX wieku. Jej dziedzictwo opiera się na głębokich tradycjach rzemieślniczych, zdolności do masowej produkcji o wysokim standardzie oraz strategicznych partnerstwach, które ukształtowały jej produkty.

Założenie i wczesna historia (1935 - lata 60.)

Korzenie firmy Kasuga sięgają 1935 roku, kiedy to została założona w Nagoi, mieście o bogatych tradycjach przemysłowych i rzemieślniczych. Źródła podają różne nazwiska założycieli – Miki Bukichi lub Kazuyuki Kasuga – co może wskazywać na złożoną wczesną historię firmy lub późniejsze zmiany własnościowe. Od samego początku Kasuga wykazywała się wszechstronnością, produkując szeroką gamę instrumentów strunowych, w tym skrzypce, banjo, mandoliny i ukulele. Dopiero w latach 60., w odpowiedzi na rosnący globalny popyt, firma rozszerzyła swoją działalność o produkcję gitar akustycznych i elektrycznych. Ta wczesna dywersyfikacja zapewniła firmie solidne fundamenty w zakresie obróbki drewna i technik lutniczych, które okazały się bezcenne w późniejszych dekadach.

Potęga OEM (lata 70. - 80.)

Głównym modelem biznesowym firmy Kasuga, który zdefiniował jej pozycję na rynku, była produkcja OEM (Original Equipment Manufacturer). Firma stała się podwykonawcą dla wielu renomowanych marek, które zlecały jej wytwarzanie instrumentów sprzedawanych pod własnymi nazwami. Lista partnerów Kasugi jest imponująca i świadczy o jej reputacji jako producenta zdolnego do spełnienia najwyższych standardów jakościowych. Wśród firm, dla których Kasuga produkowała gitary, znajdują się takie marki jak Yamaha, Burny (marka firmy Fernandes), ESP, Headway, Tokai, a nawet wczesne modele Fender Japan.

Zdolność do produkcji dla tak zróżnicowanych klientów dowodzi elastyczności i zaawansowania technologicznego fabryki w Nagoi. Szczególnie godna uwagi jest relacja z firmą Tokai; gdy jej własne zakłady nie były w stanie sprostać rosnącemu popytowi, Kasuga przejmowała część produkcji, co potwierdza, że jakość jej instrumentów była w pełni porównywalna z jakością jednego z najbardziej cenionych japońskich producentów tamtej ery. W ten sposób Kasuga funkcjonowała jako "cichy gigant" – masowy producent o ogromnych możliwościach, którego nazwa rzadko pojawiała się na główkach gitar eksportowanych na Zachód, ale którego rzemiosło było wszechobecne.

Związek z Guild: Produkcja Linii Madeira

Kluczowym momentem w historii firmy Kasuga, który miał bezpośredni wpływ na powstanie i charakter marki K.Country, była współpraca z amerykańską firmą Guild Guitars. W 1973 roku Guild, poszukując sposobu na konkurowanie na rynku instrumentów budżetowych bez obniżania prestiżu swojej głównej, amerykańskiej linii produkcyjnej, zlecił firmie Kasuga produkcję gitar pod marką "Madeira by Guild".

Ta współpraca była czymś więcej niż typowym zleceniem OEM. Według relacji z epoki, Guild dostarczał do Japonii wstępnie obrobione komponenty i materiały z USA, co miało zapewnić zgodność z amerykańskimi standardami projektowymi i jakościowymi. Dzięki temu pracownicy Kasugi zdobyli bezcenne, bezpośrednie doświadczenie w pracy z projektami, specyfikacjami i filozofią konstrukcyjną jednej z czołowych amerykańskich marek. Ten transfer wiedzy był dwukierunkowy – Guild zyskał dostęp do wydajnej i precyzyjnej japońskiej produkcji, a Kasuga dogłębnie poznała niuanse konstrukcyjne, które stały za sukcesem amerykańskich gitar. Doświadczenie to zostało następnie w pełni wykorzystane przy tworzeniu własnej, krajowej marki K.Country, a zwłaszcza modelu D380, który jest niezwykle wierną repliką Guilda D50.

Schyłek i zamknięcie (późne lata 80. - 1996)

Koniec "złotej ery" japońskiego lutnictwa i schyłek działalności firmy Kasuga były spowodowane czynnikami makroekonomicznymi. Gwałtowne umocnienie się jena japońskiego pod koniec lat 80. sprawiło, że produkcja w Japonii stała się znacznie droższa. W rezultacie wiele zachodnich firm przeniosło swoje zlecenia OEM do krajów o niższych kosztach pracy, takich jak Korea Południowa i Tajwan. Dla firmy, której model biznesowy opierał się w dużej mierze na eksporcie i kontraktach OEM, była to zmiana druzgocąca. Mimo prób przetrwania poprzez produkcję innych instrumentów, takich jak skrzypce i bouzouki, firma Kasuga ostatecznie zakończyła działalność i zamknęła swoją fabrykę w Nagoi w 1996 roku.

K.Country: Krajowa Marka Firmy Kasuga

Marka K.Country, choć dziś ceniona przez koneserów na całym świecie, została stworzona z myślą o konkretnym rynku i czasie. Była to flagowa marka firmy Kasuga przeznaczona na rynek japoński, która doskonale wpisała się w kulturowy i ekonomiczny krajobraz lat 70. XX wieku, stając się jednym z najlepszych przykładów rzemiosła z okresu "ery pozwów".

Geneza marki i pozycja rynkowa

K.Country powstała pod koniec lat 60. i była produkowana do końca lat 70. jako główna marka krajowa Kasuga Musical Instruments. Jej celem było zaspokojenie rosnącego w Japonii popytu na wysokiej jakości gitary akustyczne w stylu amerykańskim. W okresie powojennego boomu gospodarczego i fascynacji zachodnią kulturą, instrumenty takich marek jak Martin czy Guild były obiektem pożądania, ale ich importowane ceny były dla większości Japończyków zaporowe. K.Country oferowało rozwiązanie: instrumenty o wyglądzie, brzmieniu i jakości porównywalnej z amerykańskimi oryginałami, ale w znacznie bardziej przystępnej cenie. Katalogi z tamtego okresu potwierdzają aktywną promocję marki na rynku japońskim, pozycjonując ją jako produkt premium dla wymagających muzyków.

Filozofia replikacji i jakości

Marka K.Country jest doskonałym przykładem filozofii, która przyświecała japońskim producentom w "erze pozwów". Nie chodziło jedynie o powierzchowne kopiowanie wyglądu. Był to okres, w którym japońscy lutnicy z inżynieryjną precyzją analizowali konstrukcję amerykańskich klasyków, starając się nie tylko odtworzyć, ale często ulepszyć ich projekty. W latach 70. amerykańscy giganci, tacy jak Gibson i Fender, przechodzili przez okresy zmian własnościowych i cięć kosztów, co zdaniem wielu krytyków prowadziło do spadku jakości ich seryjnej produkcji. W tym samym czasie japońskie fabryki, takie jak Kasuga, inwestowały w nowoczesne technologie i utrzymywały rygorystyczne standardy kontroli jakości. W rezultacie gitary K.Country, będące replikami modeli Martin i Guild, często charakteryzowały się staranniejszym wykonaniem i lepszymi materiałami niż ich współczesne amerykańskie odpowiedniki.

Zaawansowana konstrukcja: Prawda o japońskich "laminatach"

Jednym z kluczowych aspektów, które wyróżniają gitary K.Country i inne wysokiej klasy japońskie instrumenty z tego okresu, jest technika konstrukcji korpusu. Choć w specyfikacjach często pojawia się słowo "laminat", jego znaczenie jest diametralnie różne od współczesnego rozumienia tego terminu. Dzisiejsze tanie gitary laminowane wykorzystują sklejkę z cienkimi fornirami drewna tonalnego na zewnątrz i tanim drewnem wypełniającym w środku.

Kasuga stosowała znacznie bardziej zaawansowaną i kosztowną metodę, określaną jako "double-plate" (podwójna płyta) lub "semi-solid" (pół-lita). Polegała ona na sklejeniu ze sobą dwóch warstw litego drewna tonalnego (np. palisandru brazylijskiego) przy użyciu naturalnych żywic. Taka konstrukcja oferowała wiele zalet. Po pierwsze, zachowywała znaczną część właściwości rezonansowych litego drewna. Po drugie, była o wiele bardziej odporna na zmiany wilgotności i pęknięcia, co było kluczowe dla instrumentów przeznaczonych na rynek o zmiennym klimacie oraz na eksport. Po trzecie, pozwalała na wykorzystanie wizualnie spektakularnych, ale często trudnych w obróbce i niestabilnych gatunków drewna, takich jak palisander brazylijski, w sposób bardziej zrównoważony i przewidywalny.

Warto podkreślić, że nie była to technika stosowana w celu cięcia kosztów w dzisiejszym rozumieniu, lecz rozwiązanie inżynieryjne mające na celu optymalizację właściwości instrumentu. Wiele wyższych modeli K.Country, jak D380, łączyło tę technikę z płytą wierzchnią z litego świerku, co stanowiło idealny kompromis między rezonansem a stabilnością. Dla kolekcjonera oznacza to, że "laminowany" korpus gitary K.Country z lat 70. nie powinien być postrzegany jako wada, ale jako cecha zaawansowanej, przemyślanej konstrukcji, która często przewyższa jakością wiele współczesnych instrumentów z litego drewna w podobnym przedziale cenowym.

Popularne modele K.Country

Gama modeli K.Country koncentrowała się głównie na gitarach typu dreadnought, czerpiąc inspirację z najbardziej ikonicznych amerykańskich projektów. Zrozumienie różnic między poszczególnymi modelami jest kluczowe dla oceny ich wartości i charakteru.

Dreadnoughty z serii D

Seria D stanowiła trzon oferty K.Country, a jej poszczególne modele były precyzyjnie ukierunkowane na naśladowanie konkretnych amerykańskich klasyków.

Hołd dla Guilda: Model D380

Model D380 jest prawdopodobnie najbardziej unikalnym i poszukiwanym instrumentem w ofercie K.Country, a jego historia jest bezpośrednio związana ze współpracą Kasugi z firmą Guild.

• Inspiracja: Jest to niezwykle wierna replika Guilda D50, legendarnego dreadnoughta cenionego w kręgach muzyki bluegrass.

• Materiały i konstrukcja: Gitara ta posiadała płytę wierzchnią z litego świerku, a tył i boki wykonane były z palisandru andyjskiego. Charakterystyczną cechą był trzyczęściowy tył z centralnym pasem z mozaiki drewnianej oraz trzyczęściowy gryf mahoniowy.

• Cechy szczególne: D380 wiernie odtwarzał detale Guilda, w tym charakterystyczny kształt główki, szylkretową maskownicę, palisandrowy mostek z łukowato ułożonymi kołkami oraz unikalne, ręcznie wykonane markery na podstrunnicy w stylu bluegrass, które można znaleźć w niektórych starych modelach Guild D40.

Repliki Martina: Modele D350C i D400

Modele te celowały w najwyższy segment rynku, naśladując luksusowe dreadnoughty firmy Martin, takie jak D-35 i D-45.

• Inspiracja: Ich konstrukcja i zdobienia były wyraźnie wzorowane na flagowych modelach Martina.

• Materiały i konstrukcja: Wyróżniały się zastosowaniem palisandru brazylijskiego (w konstrukcji "semi-solid") na tył i boki oraz litego świerku na płytę wierzchnią. Model D400 był najwyższym modelem w standardowej serii D w 1977 roku.

• Cechy szczególne: Instrumenty te posiadały bogate zdobienia, w tym inkrustacje z abalonu, co odzwierciedlało ich status jako modeli premium w ofercie K.Country.

Koń roboczy: Model D180

Model D180 był popularnym i cenionym instrumentem, będącym odpowiednikiem jednego z najbardziej fundamentalnych amerykańskich dreadnoughtów.

• Inspiracja: Była to kopia Martina D-18, klasycznego modelu z mahoniowym tyłem i bokami.

• Charakterystyka: Gitara znana była z jasnego, głębokiego i ciepłego brzmienia. Posiadała komfortowy gryf o profilu V, co czyniło ją wszechstronnym i popularnym wyborem wśród japońskich muzyków.

Inne godne uwagi modele

Chociaż seria D dominowała w ofercie, Kasuga produkowała również inne warianty. Relacje użytkowników wskazują na istnienie co najmniej jednego modelu 12-strunowego, T-350, pochodzącego z końca lat 60., co świadczy o szerokości asortymentu K.Country i zdolności fabryki do produkcji bardziej złożonych instrumentów. Te rzadsze modele są dziś szczególnie interesujące dla kolekcjonerów.

Tabela: Porównanie specyfikacji modeli

Poniższa tabela zestawia kluczowe cechy najpopularniejszych modeli K.Country, ułatwiając ich identyfikację i ocenę.

Trwały Urok K.Country

Gitary K.Country to znacznie więcej niż tylko kopie amerykańskich instrumentów. Są one świadectwem wyjątkowego okresu w historii światowego lutnictwa, kiedy japońscy rzemieślnicy, uzbrojeni w precyzję, zaawansowane techniki i dostęp do doskonałych materiałów, rzucili wyzwanie dominacji zachodnich marek.

Dziedzictwo firmy Kasuga jako "cichego giganta" przemysłu OEM jest kluczem do zrozumienia wartości tych instrumentów. K.Country nie było marką budżetową, lecz flagowym produktem przeznaczonym dla wymagającego japońskiego konsumenta, stworzonym przez fabrykę, która na co dzień produkowała instrumenty dla najbardziej znanych marek na świecie. Unikalna relacja z firmą Guild i zdobyta dzięki niej wiedza nadają replikom K.Country autentyczności, której próżno szukać u innych producentów z tamtej epoki.

Dla współczesnych kolekcjonerów i muzyków gitary K.Country stanowią wyjątkową propozycję. Oferują one możliwość posiadania instrumentu o jakości wykonania i brzmieniu porównywalnym z zabytkowymi amerykańskimi gitarami, ale za ułamek ich ceny. Są namacalnym dowodem na to, że prawdziwa wartość instrumentu leży w rzemiośle i pasji jego twórców, a nie tylko w nazwie na główce. Poszukiwanie i odkrywanie tych instrumentów jest podróżą do serca złotej ery japońskiego lutnictwa – ery, której marka K.Country jest jednym z najwspanialszych, choć wciąż niedostatecznie docenionych, osiągnięć.